dostyevski nin karakterleri çok güzel oluştrduğu başlayınca hemen bitirmek hissi uyandıran kitap.ben özellikle mişkin ve aglaya yı çok sevdim. neden bilmiyorum ama aglaya nın karakterini biraz da kendime benzettim. okumayanlar derhal okumalı bu kitabı.
edit: şaka lan şaka ben aglaya kadar psikopat değilim
