(bkz: aynası iştir kişinin lafa bakılmaz)
ülke olarak bayılıyoruz yemek sonrası oturmaya tv başına. gelsin çaylar, gitsin çerezler. o kanal senin bu kanal benim. yüzlerce kanalı olan uydulara sardık artık. sonra -vay efendim, acun ne kadar kazanıyorsun sen öyle!!! kazanır, adamın hakkı. izleme kardeşim iz-le-me. sonra da zırvala biz şöyle bir ecdattan gelmişiz, bizi kulanıyorlar, uyan türkiye diye. anca büyüt kaba eti tv karşısında sonra da konuş sular seller gibi. peeh!
bu programlar ile ilgili bir anımı paylaşayım sözlük.
1-2 sene evveldi galiba. ben odamda ailemle konuşuyorum nette. neyse bitti konuşmam odadan çıktım ev arkadaşımın surat 1 karış.
-noldu lan?
+yok bişe be abi
-olum sevgilinden mi ayrıldın ne bu surat?
+(survivor muydu tam hatırlayamadım şimdi yarışmanın) sevdiğim kız vardı ya elendi.
-hım, peki.
e böyle takipçilerin olursa kardeşim daha ne programlar görür bu ülke.
