asansörde en üst kata çıkmaktayızdır, bu arada asansöre nefrotik sendromu olduğunu sandığım ve ödeminden ötürü çok kilolu gözüken 7-8 yaşlarında bir çocuk bindi. bu arada bizim yaklaşık 100 kiloluk bir arkadaş yanına yaklaşıp;
- bak bana ilerde benim gibi olacan sen de.
+ siktir lan senin sırf göbeğin şiş bana ilaç verince düzeliyom ben.
tabii hastane asansörü olduğu gibi dolu olduğundan çok kalabalık ve herkes yarıldı. tabii asıl ayar burda değil, benim çocukla diyaloğa girme anımda yaşandı;
* tabii bunun gibi olup napacan, benim gibi ol sen en iyisi.
- godoş mu oluyum?
hayır bu saatten sonra ne desen boş zaten çok şükür asansör çocuğun ineceği kata geldi de, kulağındaki mp3'ülye beraber indi, yoksa 2 kat daha gelse halimiz haraptı.*
