insanı bunalımdan bunalıma sürükleyen, dipten dibe vurduran cem adrian şarkısı.
senin yerine haykırır söyleyemediklerini. dönüp kendine bakarsın ama tanıyamazsın. çığlıklara boğulur sanki her hücren, kim bu aynada gördüğüm?
"sildim, çıkardım, yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları. acımıyor ellerim avuçlarım. acıtmıyor hiç bir şey"
(yalan! her biri yerli yerinde ve öylesine acıtıyor ki canımı)
"kustum, tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları. acımıyor tenim, ve acımıyor dokunduğun yerler"
(yalan! hiç birini atamadım içimden, hepsi bir film sahnesi gibi gözümün önünde. ve en çok... en çok dokunduğun yerler acıyor...)
"söktün. defalarca diktim o küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı. acımıyor artık kalbim"
(yalan! bir bir kanıyor bütün yaralarım, atmıyor artık kalbim...)
