ilk başta düz bir film gibi gelse de bana, ki hiç düz değil, bütün olarak bakıldığında beni sinema koltuğundan kalkamayacak kadar etkileyen yapımdır, filmdir. nazım hikmet' in hapis günlerini, yaşadıklarını yeni nesile gösterebilecek kapasitede hatta o kapasitenin çok üstünde bir filmdir. filmde mehmet raşit öğütçü' nün nasıl orhan kemal olduğunu anlamak ve nazım hikmet ile dialoglarının canlanmış halini görmek insanı mutlu ediyor. ayrıca filmin son sahnesi ile beni, yanımdaki vatandaşı * ve salondakilerin çoğunu fena etmiştir. özellikle davet şiirini besteleyip bizlere sunan cem idiz' i de ayrı tebrik ederim. güzel olmuş.