eşcinsellik, baba sevgisi almamış babasından sevgi görememiş erkeğin aç kaldığı sevgiye doğru gidişidir. evde baba sevgisi almış, anne sevgisi almış, güzel bir çocukluk geçirmiş insanların eşcinsel olmadığı gözlemlenmiştir. tanıdığım birkaç eşcinsel de babalarıyla çok sorunlu bir çocukluk geçirdiklerini dile getirmişlerdi.
eşcinselliğin, psikolojiyle çok ilgisi vardır. ünlü psikolog alice miller mesela, "baba" nın çocuğu mütemadiyen incitmesinin, bu illa dayak olmak zorunda değildir, sözle incitme de aynı kapıya çıkar, çocuğun eşcinselliğe yönelmesinde çok büyük bir faktör olduğunu yazar. çünkü insan gelişimini tamamlayabilmek için hem anne hem de baba sevgisine muhtaçtır. eğer ana kaynak olan baba bu sevgiyi veremiyorsa, çocuk bilinçaltında başlamak kaydıyla "alternatif sevgiler" arayışına girecektir.
bizim lezbiyen bir bayan arkadaşımız var. o da annesinden nefret eder. bu da aynı görüşün paralelliklerindendir.
