hiç aşık olamadığın oldu mu?
yine, yeni bir ayrılık acısı daha yaşarsam diye şüpheleniyor insan.
üzülmek, kırılmak, onur, gurur ve daha nice soyut ama gerçek kavramlar. her biri biten aşkın arkasından el sallayan sinsi karakedi gibi.
***
"nasıl olsa bitecek" diyerek aşktan kaçar insan.
yatakta bırakılmış dirilik ve sabah yorgunluğu ile "akşam uyuyacağım toplamasam da olur" demek gibi...
birine bağlanmak o kadar zor ki, kelimeleri bir araya getirip cümle bile kuramazken şu an olduğu gibi; aşık olmak...
***
neden bir eş, sevgili ister insan?
mutluluğunu maça giderek sağlayabilir, üzüntüsünü de.
eğlenmek için arkadaş var. paylaşmak için dost.
sığınmak için aile, yığılmak için metrelerce halı.
zaman geçirmek için sayısız film, kitap.
sevişmekse niyeti genelevler...
***
ben dün aşık oldum.
bugün hatırladıkça korkuyorum aşktan. sevmek için insan seçiyorum. (ne anlamı kalıyorsa artık.)
ayrılık yaşamamak için birleşmiyorum hiçbir vücutla.
üzülmeden, kırmadan, onur ve gururdan soyutlaşmadan uzağım.
bitecek ne de olsa...
bu sabah çok yorgunum, dünden kalma alışkanlıklarım var üstümde.
seni görmek istiyorum mesela, kokunu sigara gibi çekmek istiyorum içime doya doya.
hiç sigara içmedim çünkü...
bu sabah çok yorgunum, seni sevmek istiyorum...
ben sevgili değil, aşk istiyorum. senin gibi, onun gibi, onlar gibi.
gökkuşağı gibi, iç içe ve sırıtmayan...
durduk yere sarılıp kokunu çekerek içime, denize pis kokuyor diye küfretmek istiyorum.
şurubun tadını sevmeyen, vitamin ilacını sırf tadı şekere benzediği için emen çocuk gibi.
plajlarda koşmak değil, çocuğumuzu koşturmak;
ben senden canını değil, canıma can katmanı, canında can yaratmanı istiyorum...
