hayran kitlesinin büyük çoğunluğuna göre (bkz: legend)
peki nedir bu oyunu böylesine özel yapan? oyun işinden hiç anlamayanlara saçma gelecektir tabi. "olm ne kadar boş vaktiniz var lan kitap okuyun daha iyi" diyenlere "i used to an audiance like you, then i took an arrow in the knee" demek istiyorum. hayatın tamamı kitap okuyarak geçmez bebişim, kimisi how i meet your mother falan takılır kimisi skyrim. ha bu oyunun özel oluşundan bahsediyorduk. sebebi belli: özgürlük
bir itüsözlük yazarı anlatmış. belki yazarken kendisi de farketmemiştir ama bu oyun bizi özgür bırakabildiği öçüde seviliyor.
--spoiler--
kocaman bi arazideyim. tepelikteki kayaların ardına pısıyorum. eğiliyorum ki fark edilmeyeyim. bi rüzgar esiyor sesi bütün odaya doluyor. vermişim bass ı da. rüzgar odada esiyor sanki. tatlı bir müzik çalıyor fonda. yirmi - otuz metre ileride bir kaç geyik var. güzel güzel otluyorlar. pıstığım yerde çıkarıyorum yayımı, gerdiriyorum oku da alıp. yay gerilirken bildiğin çatır çutur tahta sesi çıkartıyor. ipin gerilme sesi geliyor ama ciddi ciddi süper bi ses. geyiğin hareketini takip ediyorum ve oku salıyorum. rüzgarı yarıp gidişini izliyorum ve çat... geyik yere seriliyor. pıstığım yerde ayağa kalkıp yayımı omzuma asıyor ve koşarak avımın yanına iniyorum. sonra geyikten ihtiyacım olanları alıp atıma atlıyorum ve az önce geride bıraktığım kamp alanında ateş üzerinde bekleyen tencerede bir takım yemekler pişirmek için atımı sürüyorum. yolda tarladan kabak, havuç, domates ve patates de alıyorum. yeteri kadar tuzum da var.
bak farkındaysan ne senaryodan bahsettim, ne grafikten, ne de başka bir şeyden. o derece çılgın bir şey.
(ne içersen iç su iç, 28.11.2011 03:32)
--spoiler--
