nihilist bir sav ile karşımıza çıkan taoculuk, ilkçağda mö 6. yy da LaoTse tarafından kurulmuştur. tao, bütün görünüşlerin,değişmelerin altında yatan mutlak ilkedir. daha sonrasında dinsel bir öğreti halini almıştır.ancak tıpkı bu ilkenin betimlenemeyeceği gibi tao da betimlenemez. hakkında ifade üretilebilen bir tao, tao değildir. tao ya deney ya da düşünce ile ulaşamazsınız, ancak mistik bir yaşam ile kavrayabilirisiniz. burada tao ya hiç bir şekilde ulaşılamayacağı kesin bir dille ifade edilmiştir, tao sadece kavranabilir. tao hakkında söylenebilecek tek şey, onun hem var olan hem de var olmayan olduğudur. böylece varlık ve hiçlik birbirinin aynısı olur. tao, doğru ile yanlışın, güzel ile çirkinin, olumlu ile olumsuzun birliğidir. görünüşlerde çelişkiler vardır ve tao sayesinde bu çelişkiler ortadan kalkar.
