fıkra derki: türk ün biri ölür günahı felanda çoktur ceheneme gider. zebaninin önünde yanacağı kazana doğru ilerlerken her kazanın başında bir zebani olduğu dikkatini çeker. insanları ülkelerine göre ayrı kazanlara atmışlardır. kazandan kaçmak isteyenin kafasına kazanın başındaki zebani vurur ve kazana tekrar düşmesini sağlar. her neyse bizimkisi kendi kazanına gelir ama bir şey dikkatini çeker bu kazanda zebani yoktur aslında işine gelir ama merakına yenilip sorar baş zebaniye "bizim kazanda niye zebani yok". cevap açık ve nettir "türklerin kazanında zebaniye ne gerek var nasıl olsa biri tırmanmayı başarırsa altan biri onu ayağından aşağı çekiyor". şimdi bu anlatılan fıkra bile fıs gelir biliyorum. demezki ben tembelim başarısızım adam para kazanmayı biliyor ben bilmiyorum. aha diyorum herşeyi sıfır layalım herkesin parasını felan. 30 yıl sonra tekrar bakın eskiden kimler zenginse hemen hemen yine onlar zengin olacaktır. bu çalışkanlık meselesi bilmem anlatabildim mi?
