sabah uyanıldığında bir burukluk hakimdir, öğleye doğru geçer o. sonra annesini arar öğrenci. bir tek anne bilir yaşanılan zorluğu. "anne bugün de sensizim" temasında konuşmalar yapılır, annenin merhamet dolu sözleri ile ayakta kalınır. derken okula gidilir, dersler falan fişman derken eve tekrar dönüldüğünde bir yorgunluk kahvesi, sessizliği kıran bir ezginin günlüğü parçasıyla sigara eşliğinde yudumlanır. akabinde düşünülür, size çok şey katar bu yalnızlık çünkü en hızlı olgunlaşma biçimidir, yalnızlık.
misafir bol olunca, temizlik de sana kalır. milletin yediği içtiği misafirperverlik kıstası altında sağlam bir sorun olarak geri dönüş yapar ve yine seni yalnız bırakmaz. gelmeyin diyemezsin sevdiğin insanlarsa bi de, emrivaki yapsalar bile göz yummak zorunda kalırsın. ama bir güzelliği vardır tek başına yaşamanın, senin kuralların ve senin hayatındır. sana hesap sorabilecek tek kişi yine sensindir. kahvaltını kendin hazırlarsın, kahveni yudumlarken sigaranı yalnızlığın getirdiği huzurla ve güçlülükle; keyifle çekersin ciğerlerine.
ek zorluklar:
bayan öğrenciler için; "bu kız kesin veriyodur" sanrısı çok çirkin ve sancılıdır.
erkek öğrenciler için; "bu pezevenk her gece başka hatunla yatıyodur" safsatası mide bulandırıcıdır. kişi fakültede parmakla gösterilir ve, "vaay, bu piç hee" biçiminde bakışları suratınızda hissedersiniz. bayanların güven duymaması ve bunu alenen belli etmesi de cabasıdır.
bunlar oldukça çirkin davranışlar olmakla beraber ciddi bir karaktersizliğin ürünüdür. kimse kusura bakmasın, herkes eşit şartlarda yaşamak zorunda değil ve kimse, zararsız bir bireye yapıştırdığı yaftalarla onu huzursuz etme hakkına sahip değil.
