bazı insanlar maalesef o kadar bencil ki, bu dünya tamamen onlara aitmiş veya sadece onlar için varedilmiş sanıyorlar. hayatın ortasında hep kendilerini görmek istiyorlar. dünyada aç veya muhtaç insanlar olması, bu doğaya bizim kadar ait olan hayvanların da muhtaç durumda oldukları gerçeğini değiştirmiyor veya önemsiz kılmıyor. bu noktada (bkz: yaşama hakkı). ayrıca içinde hayvan sevgisi olan bir insan zaten "vicdan" sahibi olduğu için sokaktaki kediyi köpeği düşündüğü gibi zor durumdaki insanları da düşünür. yine de sokaktaki aç susuz bir hayvanın karnını doyurdu diye yaranamaz bazılarına...
