istatistik dersinden cikmis aylak aylak merdivenlerden inerken asagida kurulu ses sitemi, piyano felan gormustum bir gun. daha da asagi inip yaklasinca piyanonun basinda ayar yapan fazil say'i gorunce iyice afalladim. hayir, planli bir konser felan yoktu ki... durup dinlemek istedim. mikrofonun basinda bir genc... kalabalik toplaninca fazil say tanitti bu genci: cem adrian. "ilk konserini burada verecek, ileride hava atarsiniz 'ilk konserini dinlemistim cem adrian'in diye'" dedi. sonra bir o telden bir bu telden efsane bir ses ile sarkilar soylemeye basladi cem adrian. tabi, bilin neyapti'dan sonra boyle bir olayla karsilasmak bizi dumur etmis olsa da, o ilk konserde tadina varmistik o nadide sesin.
allah nazarlardan saklasin mi denirdi boyle bir sese?
