birgün mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;
bu kadar aşıksın mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana
peki bana ne kadar aşıksın der;
mevlana hanımına şöyle der;
sen benim;
yaradandan ötürü yaradılanı sevişim,
bir adım gelene on adım gidişimsin
ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin
sen benim;
bugünüme şükür ve
yarınıma dua edişim,
azla yetinişim,
çoğa göz dikmeyişimsin,
ve kapanmayan avuç içimsin
