ters açıdan bakarak hak vermek mümkün yazarın unutkanlığına. 58 hafta lider olamamak, fenerbahçe' yi uzun süre yenememek elbette kötüydü ve birkaç sene sonra fenerbahçe' yi yenmek harika bir duygu. nasıl tarif etsem; yüz küsür senelik türk futbolu tarihinde avrupa da iki kupa almak nasıl bir sevinçse onun onda biri kadar filan bir sevinç bu derbiyi kazanmak. ya da üzüntü kısmından açıklamayı deneyelim; seneler sonra galatasaray' a yenilmenin üzüntüsü yüz küsür senede bir çeyrek final ile yetinmenin üzüntüsünün onda biri kadar filandır sanırım. benim canımı yakan fenerbahçe' yi yenememek değil, avrupa' da olamamak. özledim, çok özledim o heyecanı. ama bir fenerbahçeliye avrupa' da kupa kazanmanın duygusunu, mutluluğunu anlatamazsın tabii o ayrı.
