bakara suresi 137. ayetiyle sabit olan ve ancak bu şekilde inananların kurtulabileceği beyan edilen itikad. yani, hz peygamber sav ve onun ashabı gibi inanmadıkça (sünnet ve cemaat) kimse kurtuluşa eremez. ehli sünnet dışı itikada sahip olan müslümanlar, küfre düşmemişlerse itikadlarının kötülüğü nispetinde azap gördükten sonra cennete kavuşabilirler. misalen; hz ayşe rha ın nur suresinde 18 ayetle masum olduğu sabitken iftira edenler asla kurtulamazlar. sahabe olduğu sabit hz ebu bekir e (mağara arkadaşı olarak geçer) küfreden, bu arkadaşlığı kabul etmeyen asla kurtulamaz. fakat kişi bunları yapmıyordur da bir sahabeyi diğerinden, olmadığı halde üstün görüyordur, yine müslümandır. ve eninde sonunda cennete girecek olanlar işte bu kimselerdir. imamı rabbani nin beyanı ile söylüyorum ki, ehli sünnet müslümanlar, farzlarını yerine getiriyorlar ise, dünyada çektikleri sıkıntılar, günahlarına sayılacak ve cennete azap görmeden gideceklerdir.
edit: hz ayşe ve hz ebu bekir rah ile ilgili söylemek istediğim, kişinin kuran ayetini inkar etmesi anlamındadır. "bu zamanda da şeriat mı olur" diyenler de aynı durumdadır. hırsızın eli kesilmesin diyen, kadının şahitliğiyle ilgili ileri geri konuşan hülasa kuran ı kerim hükümlerini inkar eden, reddeden tövbe edip müslüman olmadıkça kurtulamaz.
