itiraftan çok duygularımı açmak olacak sözlük. son zamanlarda artan bir şekilde kapalı bir kutuda yaşıyor hissine kapıldım. hep aynı hayatı yaşamanın bıkkınlığı var üzerim de. bunu azaltmak için farklı müzikler dinliyor, değişik yemekler yiyor, daha önce giymediğim tarzda ve markada kıyafetler alıyor, yürüyüşlere çıkıyorum. artık bunlar bile rutine bağladı. internetteyken kendimi kah erasmus, interrail sayfalarında viyana daki ev kiralarını kah fransa daki üniversitelerin burs olanaklarını araştırırken buluyorum. gitmeyeceğim partilerin afişlerine bakıyorum uzun uzun. kendimi farklı bir hayatta düşlüyorum. farklı coğrafyalarda, farklı yaşayan daha da önemlisi farklı düşünen insanlarla. aynı düşünce kalıplarına aynı sınıfa ait zevkleri benzer dünya algısı sabit mantıksız insanlarla olmaktan ve gittikçe onlara benziyor olmaktan bıktım. evet hayatımın anlamını bulamadım ve yapmak istediğim en iyi şeyi. sorgulamadan düşünmek basitçe yaşamak bana göre değil. kalıpları kırmalıyım bir şekilde. sınırları zorlamalı ve tamamıyla ben olmalıyım.
