eğer mustafa kemal in şahsı ile ilgili olumsuz şeyler yazılıyorsa elbette yanlıştır. kimsenin kişisel tercihini konuşmak, dile getirmek doğru değildir. tarihe mal olmuş tüm şahsiyetler için durum böyledir. menfi anlamda olduğu gibi müspet anlamda da bu böyledir. şöyle düşünün; mesela mustafa kemal in farz misal beyaz leblebi sevmesinin, beyaz leblebi seven biri açısından ne anlamı olabilir ? burdan sonra örnekleri sallıyorum, timur un çapkınlıkları, sultan melikşah ın dillere destan yakışıklılığının, hitler in yumuşak huylu bir aile babası olmasının vs vs vs ne anlamı var ? aynı misalleri menfi ya da müspet anlamda kemal paşa için sıralayalım. bir antikemalist olarak bana nasıl bir dayanak oluşturabilir bil mem kimle olan ilişkisi, ya da bir kemalist e ne katar mavi gözlerinin çakmak çakmak olması bilmem ne.
şunu öğrenemedik ki tarihe mal olmuş bu tarz şahsiyetlere küfredilmez. aynı şekilde küfretme eyleminin tersi de yapılmaz. yani kemal paşanın çok iyi ata binmesiyle mutmain olmamalı bir kemalist. ya da attan düştü diye sevinmemeli karşısındaki.
misalen (#13875038) gibi bir küfrü, ancak kişiliğini oturmamış, siyasi ufku onu kahvehane köşelerinden ileriye taşıyamayacak bir insan edebilir.
hülasa sövmeyelim , evallah. sen de o da sövmesin. fakat netice itibariyle bir allahın kulu olan ve hata yapmaya tabii olarak müsait birini bırakın da saygı çerçevesi içerisinde tenkid edelim. yok eğer o benim ilahım dyorsan ona göre konuşlım ve ilahına saygı duyalım. insan olduğunu kabul ediyorsan, hataları olabileceğini de kabul etmeli ve eleştirilere katlanmalısın. katlanamıyorsan da iki ihtimal ortaya çıkıyor. insan ya birinci derece yakınına yapılan haklı eleştirilere dahi tahammül edemez, (ki atam kelimesi bu yakınlığa işaret ediyor, mümkündür, kişi böyle görebilir belki de) örneğin haksız olduğunu bilse de bir ana, evladının kötülenmesine tahammül edemez, ya da bu katlanamayanlar kemalizmi gökten inildiği sanılan bir kitap olarak, kabulu herkesçe zaruri bir dogma olarak görüyorlar. başka ihtimal gözükmüyor.
