bu yazı, apartmanda benden başka herkese aşure dağıtan koca götlü komşum emine karısına yazılmıştır. okuyun ibret alın sevgili sözlük yazarları.
evet, bildiğiniz üzere aşure ayı geldi. apartmana yayılan aşurenin o mistik kokusu her yanımı sarmış, mest olmuştum. adam akıllı tatlı yemeyeli de uzun zaman olmuştu. evde sabırsızlıkla bekliyorum -kapı çalsa da komşulardan biri aşure getirse- diye. saatler geçti tık yok. akşama doğru eve giren tek yiyecek; ev arkadaşımın cebindeki dandik bim gofretiydi. her zamanki gibi makarna yedikten sonra benim umutlu bekleyişim hala sürüyordu. aşure aşure aşureeeee! ama ne gelen vardı ne giden. sonra apartmanda bir tıkırtı duydum hemen gözümü kapı deliğine dayayıp koridoru izledim. ışık yandı, gelen emine teyzeydi ve elinde bir tepsi aşureyle merdivenleri ağır ağır çıkıyordu. heyecanlandım. derin bir nefes alıp kapıyı açmaya hazırlanırken emine karısının karşı komşunun zilini çaldığını gördüm. sesimi çıkarmadan bekledim. herhalde bana daha sonra verecekti aşureyi. karşı komşuya iyi akşamlar dedikten sonra koca kıçını sallaya sallaya üst kata çıktı. beni bildiğiniz teğet geçti lanet karı. hem lanet hem de karı! kelimenin tam manasıyla yıkıldım. illa bana da aşure vermen için altıma ten çorabı geçirip senin o göttürük gününe katılmak zorunda mıyım insafsız komşu? demem o ki komşuluk ölmüş a dostlar. daha da o kadına selam falan yok. torununu da dövecem.
