Kaybedecek neyimiz var daha,
aslinda keske tam olarak bir olabilseydik biz olabilseydik. sarilirken bile uzaktik sanki ama kilometrelerce uzakken bile ne hissettigimi bilmeni isteyecek kadar cok seviyordum seni ya da sevmistim bilmiyorum. bana ne istedigini dusun soyle yapiyim dedin ah ya... dusunurum, soylerim de ama biliyorum bir kulagindan girip digerinden cikip gidecek bense yine ve yine duraksiz bi sekilde acilarda ve ayni zamanda sevgin icinde olacagim. dedim ya soylesemde yapmazsin biliyorum, keske inanabilsem sana cok buyuk bir sey kaybetmisim daha yeni yeni anliyorum ben sana inancimi kaybetmisim be sevdigim. suclu dersen, vardir ama ben kimseyi suclamiyorum senin hayatinin insani olamamak ki oyleysem bir suc mu tartisilir, senin fiilen hic bir sey yapmaman yani gelmemen, ilgilenmemen, her var oldugu iddia ettigin seyin sozde bana edilen vaatlerde kalmasi bu suclu mu, bu da tartisilir.
ama tartismadigim bir sey varsa da o da kendime olan ofkem, nefreti kizginligim senin icin yaptiklarima olan kizginligim. karsiligi bu aci miydi, bu bitmez bas agrilari, bir kac dakika da her seyden herkesden sikilabilme, ayni cumlenin basini sonuna baglayamayacak kadar senle dolan zihin ve kalp miydi karsiligi ve bunlari sensiz yasamak senin bunlarin zerresini bile yasamadigini bilerek yasamak. iste gordun ya belki sende oylesin ama yok, kesinlikle kalbimi bile inandiramiyorum tamamen guvenim gitmis sana nasil basardin bunu ben seni bu kadar guzel gorurken nasil basardin.
ben sen deyip ic cekerken sen benim adimi duyunca ne hissettin bu gercegi er gec ogrenicem ama senden degil. bu dunya da ya da baska yerlerde ama bunu ogrenicem.
