izleyene farklı duyguları sıkılmadan yaşatan bir film.
dönemi ve yaşananlar ne olursa olsun kendinizden bir parça bulabilir hatta bu ailenin güzelliğini kıskanabilir insan.
ağlatmasa da iç sızlatır fakat filmin sonu mutlu olanlardandır. çetin tekindor un unutulmayacak karakterlerinden oldu mehmet dede.
en güzel sahnesi diye ayırt edemesem de en iç sızlatan sahne* ozan'ın karneye baktığında "arkadaşları ile ilişkileri : pekiyi" yazısıyla gözlerinin dolmasıdır.
filmin ana fikrinin göz kırptığı sahnede denebilir.
