dolmuşun kapısından önce kokusu sonra kendisi girer. genelde ayakta seyahat etmeyi sever, yanına oturmaya layık kimseyi bulamaz. yüzünde hoşnutsuz bir ifade vardır. dolmuşun fren yaptığı anlarda bükülür ama yıkılmaz. en sonunda kendisi bir durakta iner, kokusu dolmuşçuyla beraber birkaç tur daha atar. bazı yolcular için günün en güzel anını oluşturur.
