7 yıl sonra tekrar izlediğim başyapıt. arabasını çalan adamın ağzını kaldırıma dayadığı sahne de sanki ilk defa seyrediyormuşum gibi yemin ediyorum benim dişlerim sızladı. bunun yanında edward norton için çok bir şey söylemeye gerek yok. adamın bu filmde ki oyunculuğu ders diye okutulsa, eminim kimse bir şey demez ama benim geleceğim nokta edward furlong'un oyunculuğu. hacı çocuğun başka filmini de izlemedim ama bu filmde bence harika bir iş çıkarmış. filmin kurgusu başlı başına mükemmel. çok gelgitleri olmayan bir senaryo kurgu sayesinde ancak bu kadar ayakta ve heyecanı dorukta tutulabilirdi. anlatım tarzı, oyunculukları ve mükemmel son sahne bu filmin başyapıt olduğunu gözler önüne sermeye yetiyor da artıyor bile.
ps: bir de bu filmle birlikte fark ettiğim bir şeyi paylaşayım. 1991-2006 arası daha güzel, nitelikli işler çıkıyormuş . son zamanlarda ki filmler de mükemmel oyunculuklardan daha az bahseder olmuşuz gibi. onun yerine şu çok güzel, şunun k*çına bak diyebileceğimiz filmler mi revaçta onu bilemedim. tabi ki arz talep meselesi ama inşallah benim düşündüğüm gibi değildir. inşallah sırf bu filmi izledim diye birden öyle hissetmişimdir.
