michael moore'un yazdığı ve yönettiyi aynı zamanda anlattığı belgesel. belgesel genel olarak abd ekonomisinde yıllar ilerledikçe özellikle ronald reagan'dan sonra gelen gelir eşitsizliğini ve amerikan işçiler küresel firmalar karşısında çaresizliğini işliyor. michael moore kendi çocukluğu ve babasının işlerini evlerini arabalarını anlatırken "eğer kapitalizm bu ise güzel bir şeydi" diyor ki o kastettiği bolluk yıllarıdır. bu yıllar dünyadaki çoğu proleterya'nın isyan edip grev yaparken neden amerikan proleterya'sının isyan etmediğinin sebebidir.
gelir eşitsizliği ve %1 lik kesimin çok zengin olması %99 luk kesimin haklardan mahrum kalması çok güzel anlatılıyor belgeselden sonra occupy wall street size daha bir anlamlı ve haklı geliyor.
michael moore'da goldman sachs'in abd ekonomisi üzerindeki nüfuzuna değiniyor gerçekten alessio rastani haklıydı sanırım "goldman sachs rules the world" derken.
belgeselin sonunda michael'ın franklin d. roosevelt hayranı olduğunu anlıyorsunuz son konuşmasını izlediğinizde hak veriyorsunuz ama 12 sene abd başkanı olupta bunları 11. senede açıklamak bilemiyorum ama ikna edici gelmedi zaten hep kıllanmışımdır 12 sene abd başkanı kalabilen bir kişiden samimiyetine şüphe duyarım. halihazırda türkiye başbakanı'nın deprem ile ilgili çalışmalara 9 sene sonra başlaması gibi bir şey üstüne üstlük bu kişi istanbul belediye başkanlığı yapmış olmasına rağmen.
