ÇOK SEVDiĞiM HALDE HiÇBirZAMAN YAPAMADIĞIM ŞEYDiR,bayram haricinde durduk yere şöyle yanaklarını mıncıklayıp bir öpücük kondurduğumu bilmem. Bazen cok içimden gelsede yapamam. Bigün bunu yapmadığım için çok üzüleceğimi bildiğim halde yapamıyorum.Utanıyorum hatta.
Bazen düşünüyorum bana göre dünyanın en fedekar en tatlı annesi olduğu halde bunu niye yapamıyorum diye. Sadece şu geliyor aklıma; oda küçükken beni çok fazla öpmezdi,geceleri yanında yatardım ama çok sarılmazdı. Kafasındaki mutsuzlukları üzüntüleri öyle fazlaydıki,küçük kardeşim öldükten sonra bizi öpmek sevmek dışında sadece korurdu. Bizide kaybederse yaşayamayacağını söyler deliler gibi korurdu. şimdi bazen geliyor sarılıyor falan,garip hissediyorum kendimi,hatta biran önce bıraksın istiyorum sarılmayı.Karmakarışık oluyorum.
'anneyi öpmek'...çok güzel bir başlık. Ama şunu söylemek istiyorum sözlük;bütün anneler, babalar çocuklarınızı bol bol öpün, sevin,koklayın, büyüdüklerinde onlarda bu samimiyeti sizden öğrendikleri için aynı şekilde uygulayacaklardır.insanın öğrenmediği şeyi yapması çok zor.
