hiç sevmediğim ve sevemediğim guns and roses'ın en ve belki de tek sevdiğim şarkısı. axl'ın viyaklayan vokallerine rağmen çok hoştur. gitar solosunu da fazla abartmaya gerek yok ama işte slash kadar iyidir. ayrıca axl şarkıyı stephanie seymour için değil o aralar aşık olduğu ve bir ay kadar da evli kaldığı (ne aşk ama) (çok da bi yerimdeydi) meşhur everly brothers grubundan don everly'nin kızı erin everly için yazmıştır.
'öyle bir gülümseyişi var ki
çocukluğumu hatırlatır bana
mavi gökyüzü ne kadar tazeydi
o zamanlarda'
şeklinde axl'dan beklenmeyecek kadar güzel sözleri de vardır.
