sarı asÂletten uzak, kaygan bir renk gibi
enerjini yansıtmakta her gün doğan güneşe
ulaşılamaz olduğunu bilmenin soğukluğu
elinden şekeri alınmış bir çocuğun hissi
LÂnet okumakla geçen boş yıllar
donuk hayallerle kurulan senaryolar
hepsi içten içe can yakmakta
varlığını bilmekten de beter
uzağa düşmüşüm bu körpecik toprakta
ne bir ümidim kalmış ne de bir yardımcım bu kör hayatta
notalarla dans ediyorsun, üzerinde kanlı gelinliğin
karanlığımda dans ediyorum, üzerimde hüzün seramonisi
bir nefret kaldı benden içeri
bir gökyüzüne
bir kendime
beni yukarı çekmesen nefes alamam
yukarı çeksen nefes alamıyorum
