--sıcak sıcak spoiler--
nereden başlasam... evet, öncelikle oyun brotherhood'a göre çok daha kısa ve kolay. yukarıda da belirtildiği gibi ezio gençliğinden daha çevik ve daha acımasız combolar yapıyor. oyunun başında yusuf tazim'in ezio ile taşak geçmesi biraz moralimizi bozabilir ama olsun 50 küsür yaşında adam sonuçta ezio. her masyaf key'i bulduğumuzda altair'in dönemine gidiyoruz. altair'i her görüşümüzde içimiz biraz daha sızlıyor. hele son sahnede altair'in cesedine yaklaşırken tüylerimiz ürperiyor.
bir sonraki oyunda ezio'nun da olmayacağını bilmek çok koyuyor ulan adama. şimdi kim düşmanı öldürdükten sonra italyan aksanı ile 'requiescat in pace' diyecek allahsızlar! ezio'nun doğumunu gördük, gençliğini oynadık, kardeşliğe liderlik ettirdik, yaşlandığını gördük, çok duygulandım anasını satayım.
sonu çok acayip babalar! birçok sır açığa çıkıyor. bir sonraki oyun ile alakalı ipuçları veriliyor sanki. insanlardan önce gelenlerin yok oluşunun anlatıldığı sırada bir kadın ve bebeği ön planda tutuluyor ve son olarak kadın bebeğinin üzerine kapandığı anda görüntüyü kesiyor ibneler. o bebekte birşey var kesin.
ak sakallı hacı dedenin anlattıklarından sonra, bizim kerhaneci desmond'da normal hayatına dönüyor. uyandığı anda 'neye ihtiyacımız olduğunu biliyorum' diyor ve oyun sona eriyor.
