az once televizyondan izledigim doga olayı
insanların antalya da ay'ın güneş'in önünden cekilerek aydınlıga tekrar kavusmalarını alkıslamaları belki karanlık günlerin, düşüncelerin bizi* ne kadar rahatsız ettiginin yansımasıdır diye düşündüm. insanların aydınlıga olan aclıklarını mecazi anlamla düşünerek ve böyle olmasını umarak aydınlık günlerin hayalini kurmaya daldım. ardından antalya tam aydınlıga kavustu, ben televizyonun basında izliyorum ve evet, hic bir sey degismemisti aydınlık gibi görünen baska bir karanlık gün devam ediyordu**
