38 saattir. En son yatağımın yorganını bile açmadan direk üzerine ve dışarıya giydiğim kıyafetler ile birlikte serildiğimi hatırlıyorum. Üstüne üstlük uyumadan önce hem anahtarı dışarıda unutmam, hem odamın ışığını açık bırakmam, hem de penceremi o soğuk kış gününde kapatmamam da cabası.
Kalktığımda ise bir gün önce yaptığım bütün herşeyi sanki şöyle bir ya da bir buçuk ay öncesinde falan yapmışım gibi hissediyordum.
