-james hetfield gibi bir müzik tanrısı geri vokal pozisyonunda.
james çoğu şarkıda sadece nakarat kısmına reed'e eşlik ediyor. bu durumu bozan tek şarkı "the view" ve ordada james'in tek başına söylediği küçük bölümler gerçekten güzel. eşlik ettiği yerlerde de reed'in sesi daha baskın. james'i bu şekilde dinlemek, metallica hayranlarını üzmüş ve hayal kırıklığına uğratmıştır.
aslında bu albümle insan bir şeyi kaybedince değerini anlar sözünü kanıtlar bir biçimde, james olmadan metallica'nın bir değerinin kalmadığını açıkça görmüş olduk.
-albümü berbat eden isim= lou reed.
albümün bu derece kötü olmasının sebebi lou reed. müziğin ritminden bağımsız, konuşurcasına bir vokalle işi berbat etmiş. en azından müziğin ritmine uymasada vokalin bi düzeni olmalı, bu reed de yok, baya bir konuşma tadında.
aslında, albüm vokali dışında okadar kötü durumda değil. hatta gayet iyi. ama "burnunun dikine" bir vokalle güzelim müzikler berbat edilmiş.
"Frustration" şarkısına bakarsak, müzik olarak gayet iyi, ama vokale bakıyoruz, güzelim müziği berbat etmiş.
"müzikten bağımsız vokal" çoğu şarkıda zaman zaman vardır ve ayrıca bir hoşluk katar şarkıya... dozu ayarlanabilirse. bu albümde bu olayın boku çıkarılmış. tüm şarkı boyunca bazı nadir bölümler dışında tüm vokal konuşma tadında, sanki kirk, lars, rob arkadan fon müziği veriyor, lou da almış mikrofonu eline bişeyler anlatıyormuş gibi. he bide arada james olaya müdahale ediyor, ki iyiki ediyor, yoksa hiç çekilmezdi.
-albümde kısacık bateri soloları dışında solo yok. elektrolar sadece ritimle yetinmiş.
