şu an için tedavisi olmayan hastalıktır. sadece bazı ilaçlarla nöbetlerin sıklığı ve şiddeti düzenlenebilir. bu ilaçların düzenli olarak kullanılması gerekmektedir. "iyileştim" denilerek kesinlikle bırakılmamalıdır. öyle ki her hangi bir nedene, olaya, duruma bağlanamayan hastalığın genel itibariyle beyindeki elektrik akımlarıyla ilgili bir problem olduğu düşünülse ve en iyi nörologlara gitseniz bile nöbetlerin ne zaman geleceği hiç bir zaman kesin olarak önceden anlaşılamaz. bu yüzden tek çözüm yolu ömür boyu ilaç kullanmak iken epilepsi hastası iseniz ya da tanıdığınız varsa ilaçlar konusunda hassas davranın derim.
ayrıca bu hastalığa sahip kişilerin nöbet geçirirken bilinçleri kapanır. sonrasında sadece nöbet geçirdiklerini tahmin edebilirler ve ne yaptıklarını size sorduklarında kötü cevaplar vermekten kaçının. üstelik nöbet geçiren bir epilepsi hastasına hayati tehlikesini artıracak hareketler yapmasını engellemekten ve sonrasında moralini bozacak şeyler söylemekten kaçınmak dışında pek bir yardımınız dokunmaz.
evet dedem epilepsi hastasıydı. nöbetlerine tanık olduğumda içim acırdı. tek başına yollarda yakalandığı nöbetlerden sonra hastaneye giden yol bitmek bilmezdi bizim için. art arda neredeyse iki günde bir nöbet geçirmeye başladığında vücudu buna daha fazla dayanamadı. evet ben çok özlüyorum onu ve biri epilepsi ya da sara dediğinde içim acıyor.
