85.
-
yolum üzerinde sürekli denk geliyordum yaşlı amcaya. dilenci demeye dilim varmıyor. amca işte bildiğin bi sevimli amca.
yanında her geçmemde;
- gızığğmm. bi ekmek parası ver!
1 lira veriyorum. neyse bu sürekli yaşanıyor. artık ona denk gelmemek için başka kaldırıma geçiyorum.
bi gün yakaladı yine beni.
- gızığğmm! bi ekmek parası!?
1 liram çıkmadı. son paramı verdim, 50 kuruş. tam ilerlerken arkamdan seslendi bizim amca:
- gızığğmm. bi ekmek parası bari verseydin.
bi anda şartellerim attı. para beğendiremedik amcaya. son paramı vermiştim bi de. parasızlığın hüznü ve öfkesiyle hiç huyum olmamasına rağmen:
- ver amca onu geri. bi ekmek parası etmiyor o. bi ekmek parası olduğunda veririm ben sana.
- gızığğmm! yürü git işine. hadi allah razı olsun!
bu da böyle bi anımdır sözlük. velhasıl kelam dilenci deyip geçmeyin. çok pis ayar verebiliyorlar.
