içten içe kin beslediğim, odunla dövülesi insanlardır. aynı yağmurun ıslattığı, aynı taş kaldırımlarda yürümemize rağmen ben pantolonumu dizlerime kadar çamur yaparken, bu insanların kuğu gibi yürüyüp zerafet dersi vermeleri beni hep şaşırtmış ve içine kapanık, depresif bir insan haline gelmeme neden olmuştur. zerafet elbetteki taktir edilmelidir ancak ülkenin bölünmez bütünlüğü adına birileri, bu insanları uyarmalıdır; gerekirse yağmurda şener şen gibi koşmaları telkin edilmelidir.
