Dünyanın başına geçmesi durumudur. ilk defa birine güvenip sırtını dönmüşsün,ailenin seni reddetmesine aldırmadan onu seçmiş ve evlenmeye karar vermişsin. Tüm hazırlıklar yapılmış mobilyalar, davetiyeler, nikah günü, hayatındaki en güzel yaklaşmak üzere. içinde en ufak bir korku güvensizlik yok, öyle ya kimse kimseyi zorlamadı ve en keyifli tarafı aşık olduğun adamla evleniyorsun ve çocuklarına anlatabileceğin, kariyerini herşeyini bıraktığın bir aşk hikayen var. Düğüne bir ay kala seninle konuşmam gerek diyor adam,yine güzel bir sürprizi vardır diyorsun yürağin coşarak. Adam anlamsız gözlerle bakıyor,bir gariplik var seziyorsun gülerek beni terkedeceksin sanırım diyorsun, bu kadar zorlandığına göre 'seni sevmediğimi anladım diyor' adam. Dünya durdu sanki... bağırarak, küfrederek ağlamak mı gerek yoksa susup sonsuza dek konuşmamak mı? ilk kez inandım ve savaştım neydi bu şimdi neyin cezası bu? Sen ordasın diye yüreğimi söküp atsam yada açsam göğsümü soğuk rüzgara karşı sönermi bu yangın? Eve mi gitmeli yoksa ortalardan yok mu olmalı eve gitsem nasıl denir uğruna karşı geldiğim adam beni sevmediğini anlamış diye. Gidiyorum ve günlerce uyuyorum uyandığımda hep saatte gözüm,ne olacaksa... saatler günler geçmiş olacak ve kalktığımda hayata kaldığım yerden başlayacağım. Başlayamam ki seni sevmek kaybetmek değil mühim olan güvenimi, kendimi kaybettim. Her uyandığımda annem başımda sormak istiyorum rüyamıydı diye ama sormama gerek kalmıyor annemin gözlerindeki acıyı gördüğümde anlıyorum gerçek olduğunu.Annem diyor ki,birini kaybettiğinde yüreğinde kırk mum yanar ve o günden sonra her gün bir mum söner,kırkıncı güne geldiğinde eğer sevgin gerçekse sonuncu mumu asla söndüremezsin fakat o acıyla yaşamayı öğrenirsin. Şimdi ise beşinci yıldayım ne kadar güçlü dursamda zaman zaman bir rüzgar estiğinde o tek mumun alev almasından korkuyorum.....
Sevilmeme olayına o kadar odaklanmışken hikayenin sonunu unuttum, ben bunların gerçek olup olmadığını sorgularken daha kafamı yastıktan kaldıramazken duydum ki 3 gün sonra evleniyormuş,buna dumur diyorlar sanırım.
