sanatın insanın ruh sağlığını bozduğunu iddaa eden filozofumuzdur. ona göre tiyatro içimizde bastırdığımız hissiyatları ortaya çıkarır ve bu da ruh sağlığımızı bozar. Örneğin erkekler ağlamaz diye bir yargı vardır, hoş ben pek katılmıyorum insanlık hali, ancak erkek bir seyirci sahnede ağlayan ve bu duyguyu hakkıyla veren bir oyuncuyu izlediğinde alkışlar. Bence bunda yanlış bir şey olmamasına karşın platon böyle düşünmüş, yapıcak bir şey yok.
