çinlilere seddi diktiren nesilde olmak isterdim, veya mete hanın zamanında yaşamak isterdim askeri olabilmek için. kurtuluş savaşında hasan tahsinin ilk kurşunu attığı zamana şahit olmak isterdim, tabi belimde de altıpatlar. 1453ün 29 mayısında olmak isterdim, fethedildiğini göremeden karadan yürütülen gemilerin altında kalsam da farketmezdi. ms. 610 yıllarında arabistan topraklarında, ama yine bir türk olarak... 1071 de "son defa" ırkımın anadoluya girdiği savaşın yaşandığı zamanda mekanda olmayı isterdim. kahraman atalarımın elini öpebileceğim her zamanda olmak isterdim fark etmeksizin. biter mi bu örnekler?
savaş, kahramanlık, destan... bir defa gidip, daha geri dönmemek olurdu benim hayatım.
türkler, eskiden evde ölme ihtimalleri akıllarına geldikçe benizleri solarmış. şehit olmak için adeta yarışırlarmış.
