hoca bir gün namaz kıldırıyormuş. sübhanekeyi okumuş. eüzübesmele çekip fatiha'ya başlamış. cemaatten birisi sürekli öksürerek dikkatini dağıtıyormuş. fatiha'yı bitirmiş, zammı sureyi okurken de adamın öksürüğü bir türlü kesilmek bilmemiş. en sonunda nasreddin hoca dayanamayıp
- allahu ekber, demiş ve rükuya eğilmiş.
çok mantıklı bir şey yapmış bence. şaşırır filan neme lazım di mi? ne gerek var yani? bir an evvel bitirmek en iyisi.
