doğduğum günden beri ikamet ettiğim, kendimi huzurlu hissettiğim şehir. üniversite tercih zamanı geldiğinde anadolu'da kafamdaki meslekler tutmasına rağmen yedi tepeli şehir için kalmıştım. kendimi iyi hissetmediğim sinirlerimin bozulduğu zamanlarda atlarım trene giderim sirkeciye ara sokaklarda gezerim yavaş yavaş. galata köprüsünden balıkçıları izleyerek karşıya geçerim. ara sokaklardan galata kulesine doğru çıkarım. ordan istiklal caddesini keman çalanları dinleyerek gezerim. eve döndüğümde tüm sıkıntım geçer. boğazda deniz kenarı boyunca yürürken camileri tarihi surları eski evleri izlemek benim için paha biçilemez.
