seni öylesine özlüyorum ki. senin de beni özlediğini bilmek isterdim. inanmıyorum ama. artık beni özleme yetini bile kaybettin sen. güzel bir şey söylemek için istememi bekliyorsun. ben aramadan halimi hatrımı sormuyorsun. ne diye seninleyim ki ben hala. çözemiyorum.
edit: seninle konuşamamak bir yana, artık görüşemediğimizi farkettin mi acaba? veya bir şekilde görüşmeye çare düşünüyor musun hiç? çok merak ediyorum.
