biliyor musun prenses,
benim çocukluğum kopillerin içinde geçti.
babam gibi hırsızlık yapıyordum.
yetimhaneden kaçtıktan sonra yani.
resmen çeteydik, reisimiz vardı, işe çıkardık.
bir gün reis'e "ben gelmeyeceğim" dedim.
serde serserilik asilik var ya...
böyle bitirimhane gibi bir yerdeyiz,
sobanın üzerinden çaydanlık var, su ısıtıyorlar...
"ben gelmeyeceğim" deyince reis,
çaydanlıktaki kaynar suyu üstüme boşalttı...
böyle bir yanma olamaz.
böyle bir acı olamaz !
ama,
inan bana,
o gün bile canım bu kadar acımamıştı.
biraz önce bu ülkenin en karanlık adamlarını gözümü kırpmadan öldürdüm.
halbuki o adamların benden tek istedikleri,
aşkı maşkı unutup işime bakmamdı.
önüme servet döktüler.
ama ben seni seçtim.
sen de bana yalan söyledin...
