klavyemin tuşları basmıyor. bu yüzden 2 klavye kullanıyorum. dirsek ve dizimide kullandığımda on parmaktan farksız oluyor.
önce has olma çabasına girdim ama öyle emoluk, apaçilik yanından geçmedim. özenti dediler. kimin dedim, cevap yok. tamam bu insanların hiç kimseye benzetemedikleri insanları özenti bu diye adlandırmalarını öğrenmemi sağladı. sonra kılıf değil bilgi farklılığı olsun dedim. entel dediler. ben entel değilim entel olmayı iserdim o ayrı siz salaksınız sizden iyiyim dedim. bu ikisini birleştirdim. ben çıktı ortaya. böyle olunca da anladım kilıf bilgi dahilinde, konuşabilme yeteneğiyle birleşince ortaya çıkan özdü. hastı. sonra birine çok aşık oldum ki kuyruk acısını yaşamaktayım. elimden geleni yaptım. sonra terk edilirken "seviyodum" be değilde "oha ne kazık atmış lan" dedim. yapmaya çalıştıklarımın içine bir sürü şey eklendi. hepsini birleştirince "piçlik" deniyor. en güzel vakitlerimi geçirdim diyebilirim. oldukça da kıymetliydim he. anlatamam.hala öyle. eleştirmeye başladım sağı solu. kızlar hakkında erkekler hiç bir şey bilmiyormuş. annenizden iyi tanıyoruz sizi. sürekli bi karşı cinsi aşağılama hevesi millette falan. sonra uzun cümleler kurmak hoşuma gitmeye başladı. böyle konuşurken de oldukça iyiyim şimdi. bi de buna hızlı konuşmayı ekledim özellikle de bi tanım yaparken. böylece hızlı düşündüğümü düşündüler. birisi bana soru sorarken ne gibi bi laf sokma hevesinde olabilir diye düşünürüm ilk, sonra da bilirim ve iki defa hem de. erkeklerin dar paça aynı zamanda da düşük bel olan pantalonları hakkında eleştiriler yaptım kendimce. eleştirdim ve nefret edilebilir bi adam gibi davranmamın, aşağılamalarımın vs. çok tuttuğunu gördüm. hayat içindeki arayışlarım böylece yavaş yavaş belirdi. seversen sikilirsin, sikersen sevilirsin diye bi söz okudum al işte .mına koyim dedim ve felsefesini önceden koymuşlar bile diye devam ettim. aslında insanların kandırılmaya aç olduklarını gördüm. eğer hayal kırarsan insanların (sevgililerinin) emin olun vazgeçilmez olmaya bi adım daha attınız. sebepsiz ayrıldınız sizden kıymetlisi yok vs. bitmez bu. birinin bir şey bilmemesini yine çıkarıma kullandım alaylı bi sesle anlattım. herkesin şunu yapmak istiyorum dediği şeyleri küçümsedim daha iyilerini yapmak istediğimi, onları zaten yapmış olduğumu düşündüler. herkesin merak ettiği şeyleri umursamadım vs. bunun gibi niceleri. bunların tek nedeni insan ilişkilerindeki canım cicim sahteliği ve insan ilişkilerinin saçma sapanlığıydı. seri cevap olayında kendi rekorlarımı denedim. çünkü birine bi lafı geri iade ederken açıklama yapma yoluna gidip yine uzun cümle kurarsan aşağılama cümlesi ağzından çıkmaya başlamadan aşağılamaya başlamış olursun bu da yine "hmm iyiydi" e çıkar.
misal ufak bi diyaloğumdur.
-bu falçatayla böyle oynarken kırılıp gözüne kaçsa götümle gülerim.
m- farketmez istersen gülmek için bu sefer yüzünü kullan. ben aradaki farkı zaten anlayamam.
neyse.
insanların düşündükleri ilk izlenim kesinlikle yanlış olandır öyle de kalır ya sonradan yaptığınız kendini beğenmişlikler o kadar da önem taşımaz. siz öyle biri değilsiniz ki.
şuan sol framede (bkz: gece 03 00 da ateşlenen sigara) var. ve yakıyorum lanet saat 3:02.
kendinizi ne kadar beğenmiş davranırsanız o kadar güzelsinizdir sonuç olarak.
siz kendiniz hakkında ne düşünüyorsunuz değildir olay. ne düşündürdünüz?
şimdi siktirip gidiyorum.