dikkat spoiler tehlikesi!
filmin sonu dışında oldukça iyi olduğu söylenebilir. ancak filmin sonunda oh şeklinde bir ferahlama yaratılmak istenmesinden kaynaklanan bir saçmalık söz konusu. zira filmin konusunu oluşturan olay 1997'de ankara'da gerçekleşmiş, olaydan sonra bu herifler rahşan affı sonucunda sokaklara salıverilmiştir. keşke bu da vurgulansaydı da insanlar salondan içleri rahatlamış olarak çıkmasalardı. mesela gerçekte bu adamlara cezaevinde tecavüz edilmiş, ancak iyi olan bir tanesine edilmemiştir. bu sahnelerle ve akabindeki rahşan affıyla bitseydi, hem daha gerçekçi hem de daha etkileyici bir film olabilirdi. sonuçta insan hakları diye car car bağırılan bir dönemde, hangi insanın hakkı sorusunu kendimize sormamızı sağlardı bu film. amerika'da birini öldürdü diye idam edilen adam için üzülüp abd'yi vahşetle suçluyoruz tamam da, 7 kişi evde kadın erkek çoluklu çocuklu demeden 17 saat tecavüz ve işkence ettikleri insanların duygularını hiçe sayarak 2 sene sonra bunları sokağa salıveriyorsak, biz mi çok insancılız yoksa abd mi?önce suçlunun mu hakkı yoksa mağdurun mu hakkı? adalet vicdanları rahatlatmakla yükümlü değildir diyenlerdenseniz, inşallah bir gün bu fikrinizi değiştirecek bir olay yaşamazsınız.
sonuçta bu olayları yaşayanlardan ikisinin hollanda vatandaşı olup ülkeyi terketmesi durumu yeterince izah ediyor..
