kademe atlayan insanın yaşadığı tür yalnızlıktır.zira anlatmaz,şikayetçi olmaz,o kalabalığın içinde öyle bir güler ki sana onun mutluluğunu görmekle kalmaz, kıskanırsın da sözlük. O kadar inandırıcı oynar rolünü,anlamazsın,merak edersin,bir gün köşede sıkıştırabilirsen eğer sorarsın ; 'usta ya şu mutluluğun sırrını bi söylesene be' dersin.kaldırır kaşını,hafiften aşağıdan yukarı doğru bakarak gülümser ve konuşur içinden 'ah be eleman bu kalabalığın yalnızlığı' der.şaşar kalırsın,ya öyle işte sözlük.