aileden aldığı ahlak ile iş hayatındaki bir takım mevkiye gelmiş kişilerin yaptıklarının hiç bağdaşmadığını görüp tahammül etmen gereken zamanlar buna bir örnektir.
öyle bir iyi aile çocuğudur ki şirketi kendi çıkarları için çocuk oyuncağı gibi kullanırken hiç doymaz yer de yer. bu sırada da emrindeki personeli köle gibi kullanıp onların çalışmalarının sonuçlarını kendisi yapmış gibi göstererek üstlerine karşı artı puanları toplar orspunun evladı da bir teşekkürü bile çok görür.
kısaca üstün çalışanına allah belanızı versin diye düşündürdüğü andır.
hakkaten, allah belasını versin bu doymaz harislerin de soyu sopu kurusun. hayatı çekilmez kılıyorlar, dünyayı kirletiyorlar amk.
