bazen; harika bir fıkrayı berbat biçimde anlattığınızın,
bazen; anlattığınız fıkranın esprisinin olmadığının,
bazen de dinleyenlerin kavrayışlarının az olduğunun göstergesidir.
bir zaman benim başıma sıkça gelen bir durumdu, sebebini sonra öğrendim. komik arkadaşlarım gizlice aralarında anlaşmışlar, ben fıkrayı bitirince boş gözlerle anlamsız biçimde yüzüme bakıyor ve gülmüyorlardı. bense her gün yeni bir deneme yapıyordum. sonunda fıkra anlatmayı beceremediğime karar verecektim ki, birisi dayanamayıp patladı..
ne iyi arkadaşlarım varmış.
