günümüde aşk "kağıttan bir gemi"dir. büyük bir hevesle yapılır, heyecanla denize bırakılır, karışır denize, buluşur mavi sularla ve farkına varmadan sonunun buruşup yok olmak olduğunu ...
ve o heves söner gider, kısa bir süre arkasından bakılır giden geminin ve kağıt gemi batıp yokolunca yerine bir yenisi yapılır ve eski gemiden miras kalan heyecan bu yeni gemiye bağışlanır; eskisi unutulur gider.
günümüzde aşk bir kağıt gemi gibidir:
küçük bir heyecanla başlayan aşk söner, yerine bir yenisi gelir. baki olansa kalp ağrısıdır.
