aşk kelimesini kullanmayı sevmedim hiçbir zaman. hep sevgi ve hissetmek açısından baktım bu duruma. gel gelelim asıl konuya. kendine güvensizlik mi denir, karşılığında alacağı cevaptan korkmak mı denir ya da onunla arkadaş olarak kalmak varken, sırf duygularını açığa vurdu diye o arkadaşlığı da kaybetme korkusu mudur bilmem ama eminim ki bütün bunların yani çekincelerin hepsinin asıl nedeni, gerçekten başka hiçbir insana hissetmediği kadar içten, saf ve olması gerektiği gibi duygular hissetmesinden dolayıdır. ona söylemesi gereken sözleri -ki bunlar bence bir insana söylenebilecek en güzel sözler olarak dökülür ağızdan- kendi kendine söyler ya da onun hayalini kurarak konuşur kendince... halbuki tek isteği bir hayatı paylaşmak denir ya hani, işte onu gerçekleştirmektir. en doğal haliyle ve güzelliğiyle...
