üzerinde mont, kafasında şapka, altında eşofman; salondaki 8 kişilik yemek masasının en başındaki deri sandalyeye bağdaş kurup oturmuş düşünüyordu kadın, kültablasındaki yarım sigaralara bakarak, içinden ''bu nasıl hikaye'' dedi.
24 saattir açık olan ama sesi hep kapalı olan televizyona baktı, sonra gözü yerdeki kedili terliğe takıldı, sonra koltukta pinekleyen ite, sonra her yere saçılmış sigara küllerine, sonra çalmasın diye söktüğü kapı zilinin kutusuna, yerdeki kurumuş kusmuğa, moraran koluna, masanın üzerindeki biber kavanozuna, mumlara, makasa, nerden aldığını hatırlamadığı kartvizite, kıytırıktan bir kağıda kıytırıktan bir gece kıytırıktan yazılmış farsça bir nota bakıp, içinden ''bu nasıl bir hikaye'' dedi. ve yine içinden ''kıytırıktanmış'' dedi.
sonra dönüp olanları düşündü, o güne kadar ne olduysa hepsini. bu kez sesli olarak ''bu nasıl bir hikaye lan'' dedi pencereye dönüp gökyüzüne bakarak.
sesine koşup gelen köpeğe baktı ''git hadi, canım seni bile sevmek istemiyor'' dedi. sonra köpeğin bozulup gidişine baktı. en iyi yaptığı şeydi sadece bakmak. gidenlerin kaçanların ardından bakmak. izlemek. hayata da uzaktan baktın sen hep zaten dedi. sonra, sessize aldığı için sürekli zın zın öten telefonuna baktı.
telefonu eline aldı, arayan numaraya baktı, içinden telefonun kapağını cart diye ayırmak geldi ama yapmadı. açtı
x- nerdesin sen
z- burdayım
x- delirtme insanı 3 gündür ulaşamıyorum yoksun nerdesin
z- ben daha uzun süredir yoğum aslında, sen yeni mi farkettin
x- içtin mi sen? ne içtin lan sen? nerdesin
z- hikaye yazıyorum
x- ne hikayesi
z- tırışkadan nameler
