bu akşam astoria cinebonus' ta ön gösterimine katıldığım filmdir. illa ki başka bir filme benzetilecekse babam ve oğlum'dan çok ferzan özpetek' in serseri mayınlar filmine benzettim. bir öteki hikayesi, cenazeyle ama tatlıya bağlanmış bir final, kalabalık ve kahkahaların çınladığı sofralarda aileler, tatil kasabası, akdeniz akdeniz. filmin mübadele yıllarında geçtiğini düşünmüştüm. oysa dede mehmet yavaş' ın dükkanındaki duvar takvimi 1980'i gösteriyordu. nasıl olacaktı da mübadele yıllarına bağlayacak derken, bir de allahın emri 80 darbesine bağlandı. e bu da çağan ırmak' ın ustalığı. onlar, o güzel insanlar o güzel atlarına binip gittiler. bu akşam da bize mehmet yavaş'ı tanımak düştü içlerinden. mutlaka gidin derim. oyunculuklarda ise çetin tekindor' un devleşmesi ve çağan ırmak' ın çocuk oyunculardaki seçimlerinin ne kadar isabetli olduğu göze çarpıyor.